De klant Franse bakker maakt het in Amsterdam en Hilversum met financiering van ABN AMRO

door Andre Westerveld

Klanten die binnen komen sluiten vaak even de ogen en snuiven de geur op van versgebakken baguettes en croissants. Bakkerij Le Fournil de Sébastien verkoopt Franse lekkernijen in Amsterdam en sinds kort ook in Hilversum. Het loopt storm. Maar toch was de bank kritisch in het eerste financieringsgesprek.

Achter in de winkel wordt nog druk verbouwd, voorin verkopen bakkersmeisjes met een Frans accent broden en andere lekkernijen. Susan Roturier, samen met haar man Sébastian eigenaar van de bakkerij, is blij dat ze even kan zitten. ‘Het is een gekkenhuis. Er zijn dagen dat ik om 5.30 uur begin en pas om 22.00 uur stop met werken. En dan te bedenken dat we pas vorig jaar zijn begonnen met een bakkerij in Amsterdam. En nu al een tweede geopend in Hilversum.’
Nog geen dertien maanden geleden woonde het echtpaar nog in Frankrijk en had er drie bakkerijen. ‘Omdat we een nieuwe uitdaging wilden, besloten we de drie bakkerijen te verkopen en naar Nederland te gaan om daar een Frans bakkerijtje te beginnen.’ Ze namen een aantal Franse bakkers en verkopers mee, die het avontuur ook niet schuwden. ‘We zijn de eerste echt Franse bakkerij in Nederland. Alle producten die wij verkopen, komen uit Frankrijk, evenals de ingrediënten. We hebben nog wel geëxperimenteerd met Nederlands meel, maar de baguettes waren het nét niet. Belangrijk, want aan de baguette proef je de persoonlijkheid van de Franse bakker.’

Geloof in de opzet
Een bakkerij openen in Nederland, daar loopt een bank nu niet bepaald warm voor. Er gaan er meer failliet dan er bijkomen. ‘Klopt, in het eerste gesprek was de accountmanager van ABN AMRO zeer kritisch. Maar ze luisterde goed en geloofde in de opzet. Ons voordeel is dat we geen concurrent zijn van Nederlandse bakkers, maar een aanvulling.’

En toen kwam de tweede bakkerij. Susan: ‘Ja, dat was eigenlijk niet de bedoeling. Het kruiste ons pad, zogezegd. Een Amsterdamse makelaar attendeerde ons op een leegstaande hoekwinkel in een gezellige Hilversumse winkelstraat. Het bleek een te mooie kans om te laten lopen. Ik belde onze accountmanager op met de voorzichtige mededeling dat we extra financiering nodig hadden. “Wát, nu al?”, was haar eerste reactie. Maar uiteindelijk heeft ze ons gesteund. En het loopt geweldig. In Amsterdam zitten we op zevenhonderd klanten per dag, met op zaterdag ruim duizend. Wel moesten we er aan wennen dat de Nederlander de hele dag door croissants kan eten. Fransen eten alleen ’s morgens een croissant. Dat was even omschakelen in de productie.’